فریاد
درد دل برمزار پدر !
فریاد
ـــــــــــــــــــــــــــ
چند سالی بود که دلم می خواست به گوشه ای خلوت می رفتم و با بستن چشم و گوش خودم از ته دل فریاد می کشیدم ! بلکه عقده های تلمبار شده از ناگفته هایی که نه سیاسی اند و نه امنیتی ! سر بازکنند تا شاید کمی سبک شوم از بی عدالتی ها !!
جایی نیافتم جز اینکه بر مزار پدر بروم و با او درد دل کنم.
بخش اول
پدرجان سلام !
یادت هست امام فرمودند انقلاب را به دست نااهلان نسپارید ؟!
بعد از آن ما را جمع کردی و گفتی به حرف امام گوش کنیم ! مواظب انقلاب و خون شهدا باشیم ؟!
هرچند همان وقت هم که حاجی آقای دنیای ما بودی همه ما را از دروغ، غیبت و تهمت بر حذر می کردی.
پدرجان !
نشانه هایی وجود دارد که از دهه هفتاد تا به امروز نا اهلان به درون بدنه دولت نفوذ کرده است به این دلیل که هیچ حساب و کتابی در اقتصاد کشور نیست ! هرکسی هرکاری می خواهد می کند ! هر روز ما صحبت از فساد و اختلاس است و بدتر از دیروز !
قدیما لغت اختلاس در فرهنگ لغت پیدا نمی شد. اگر هم بود نیازی به آن نبود تا بدانیم این اختلاس چه می کند به روح و روان ما !
استفاده بیشتر ما از عشق بود و محبت از هر چه کلمات دروغ، تهمت، غیبت و ناسزا بود متنفر بودیم. هنوز هم چنین است.
برای خودمان مردی بودیم و با مرام !
آن روزها قبل از صبح صادق با خنده از خواب بیدار می شدیم و برای سلامتی و عاقبت بخیری
خودمان، بچه های مان و همسایه ها دعا می کردیم. ازخدا سربلندی قرآن، اسلام و صاحبان ادیان الهی را میخواستیم.
و اما !
حکایت امروزِ ما حکایت وعده های دروغ دولتمردان و مسؤلان ماست !
حکایت افسردگی جوانان ماست که از ما می پرسند "چرا انقلاب کردیم" ؟!
پدرجان !
این روزها حال و روز ما خوب نیست.. .. !
دیگر دست #عقیل_ها با آتش عدالت علی علیه السّلام سوزانده نمی شود !
هرکسی هرچه دلش میخواهد انجام میدهد.
از بیت المال اختلاس میلیاردی می کنند بی آن که از خدا به ترسند و یا احساس شرم کنند !
حقوق نجومی می گیرند بی آن که از خودشان به پرسند انقلاب مدیون آن هاست و یا آن ها مدیون خون شهدا و انقلاب هستند !
پدرجان !
مگر قرار ما این نبود شاه برود کاخ نشینی و اشرافی گری نباشد ؟!
مگر خودت نگفتی بچه های ما درس بخوانند مقام کشوری از آنّ آنان خواهد بود ؟! دوست عزیز تو کرمعلی به عشق وزیر و مدیرکل و استاندار شدن بچه ها 10 تا پسر و دختر با مدارک عالی ردیف کرد ! دریغ از بکارگیری شان به عنوان آبدارچی یکی از ادارات !
پدرجان ! هیچیک از وعده هایی که به ما داده بودی نه تنها عملی نشد بلکه همه بچه های ما با ذوق و شوقی که برای خدمت داشتند با مدارک عالی دانشگاهی گوشه خانه های شان چرت می زنند و افسرده شده اند !!
با پایان یافتن جنگ و دهه اول انقلاب کاخ نشینی و اشرافی گری در میان مدعیان دروغین انقلاب ائم از روحانیون پیشتاز رونق گرفت و استارت فاصله طبقاتی زده شد
پدرجان !
با گذشت سه دهه بعد از دهه اول انقلاب خود قرآن و شهدا مهجور مانده اند ! بطوریکه بازماندگان از جنگ که از جانبازان بالای ۴۰ درصد این انقلاب نیز هستند فراموش شده اند البته هر چند وقت خبر مرگ یکی از آنان را بعد از تحمل درد و رنج سال های سخت عزلت در رسانه ها می خوانیم و یا در رسانه ملی می بینیم. و این یعنی فاجعه !
پدرجان !
دلم با درد دل با تو خوب نمی شود !
دلم می خواهد فریاد بزنم
چرا شعرم گلوگیر است
به میل خان بالا نیست ؟
به هر مصرع که می گویم
سزای سیم والا نیست ؟
بر سر دزدان اقتصاد و اختلاسگران بی درد این مملکت که از هر آشوبگری که ما آنان را آشوبگر می خوانیم آشوبگر تر اند !
تا فریادی دیگر
(بخش اول)
رسولی_عمارلویی (نویسنده و روزنامه نگار)
-----------------------------------------
